Hiyeroglif Aydınlatan Bilgi Sitesi
Fehmi Koru*
AK Parti sözcüleri ile misyon tariflerini “İktidarın her yaptığını destekleyip savunmak, muhalefeti ise her fırsatta yerin tabanına sokmak” olarak belirlemiş -veya onlar için bu vazife tarifi birileri tarafından belirlenmiş- medyadaki uzantılarının şu karlı günlerdeki uğraşlarına bakıp gerçeklerle ve olan bitenle bağlarının ne kadar kopuk olduğunu düşünmeden edemiyorum.
Harikulâde yağan kar ve kar gayretini 19 saat uykusuz yürütürken bir-iki saatlik molada bir yabancı diplomatla görüşmek üzere bir lokantaya giden İstanbul büyükşehir belediye lideri Ekrem İmamoğlu maksatta.
Dünkü kimi gazetelerin manşetleri idam cezası ile sonuçlanmış siyasi bir yargılamanın karar ilamı üzereydi.
Köşe yazıları da ‘gerekçeli karar’ üslubundaydı.
Geceki televizyon tartışmaları infazı tamamladı.
“CHP’den birini belediye lideri seçerseniz bu türlü olur” bildirisi medya eliyle güçlü bir biçimde verildi.
Herhalde o yüzden ve bu türlü olacağını da bildiği için, AK Parti genel lideri da olan Cumhurbaşkanı Tayyip Erdoğan, İstanbullulara 2024 yılına kadar dişlerini sıkmaları tavsiyesinde bulundu.
Lokal seçim o yıl yapılacak ve AK Parti tekrar İstanbul’u kazanacak…
Beklenti bu.
Sanki?
İstanbulluların en son lokal seçimde CHP’den birini seçerken hangi güdülerle oylarını kullandıklarını anlamamış galiba AK Parti idaresi ve destekçileri…
Ekrem İmamoğlu İstanbul’un küçük sayılabilecek bir ilçesinde -Beylikdüzü’nde- belediye lideriydi. O ilçede yaşayanlar dışında bir tanınırlığa sahip değildi. Şahsen, adaylığı konuşulana kadar ismini duymadığımı itiraf ederim.
Özcesi, ismi bilinmeyen birini İstanbullular’ın karşısına aday olarak çıkarmıştı CHP…
Buna karşılık, AK Parti, aday olarak, daha evvel uzun yıllar bakanlık ve sonrasında başbakanlık yapmış, o sırada TBMM’ye başkanlık eden Binali Yıldırım’ı İstanbul’a göndermişti. Ardında İstanbul’un evvelce belediye başkanlığını yapmış Cumhurbaşkanı Erdoğan’ın bulunduğu da gizli-saklı bir bilgi değildi.
Sandığın zorda olduğu görüldüğünde, Cumhurbaşkanı Erdoğan, “Binali Yıldırım’ı seçince beni seçmiş olacaksınız” bildirisini vermekten de geri durmadı.
Yapılan seçimde az farkla, AK Parti’nin başvurusu üzerine Yüksek Seçim Heyeti tarafından yenilenen seçimde ise 800 bin oy farkıyla seçildi CHP’nin adayı İmamoğlu…
Muhafazakar seçmenlerin bir kısmı de o seçimde CHP’nin adayına oy verebildi.
İşte AK Parti sözcüleri ile destekçileri bir türlü bunun sebebini anlayamıyor.
Kendisine oy veren seçmen, Ekrem İmamoğlu Beylikdüzü’nde harika bir başkanlık performansı gösterdiği, ilçeyi ihya ettiği için bu türlü davranmadı. Tanınmıyordu İmamoğlu, aslında kampanyası da Beylikdüzü tecrübesi ön plana çıkarılarak yürütülmedi.
Değişik sebepler o seçimde İmamoğlu’nun lehine çalıştı.
Seçimin sandıkta mağlup olanlar tarafından yenilenmek istenmesi ise, daha evvel İmamoğlu için oy kullanmakta tereddüt eden yüz binlerce seçmeni hal değişikliğine sevk etti.
Gazete manşetleriyle, televizyonlardaki çok bilmişlerin yol göstermesiyle seçilmedi İmamoğlu.
CHP’li kimliğine karşın daha evvel elleri CHP’ye oy vermeye hiç gitmemiş bir kitlenin de oylarıyla seçildi.
‘Seçmen’ diye genel bir kategoriye sıkıştırılan beşerler orta sıra bu türlü yaparlar. Bazen iştahları kaçar, hevesleri kırılır, bıkarlar… Bazen kendileriyle inatlaşıldığını düşünür, karşı bir inatla karar verdikleri de olur… Evet, bazen medyadaki gürültüden de etkilendikleri de görülür ancak bir noktaya kadar; fazla gürültüden duydukları rahatsızlık da tercihlerini etkileyebilir…
Bugünlerde gazete manşetleriyle köşelerine ve ekranların daimi konukları yorumcuların ağızlarına yerleşen tenkitlerin bir an bütünüyle yanlışsız olduğunu kabul edelim. İstanbul’u bir müddettir yönetenlerin maharetsiz olduklarını, karla çabayı düzgün yönetemediklerini, vazife başında olmaları gereken bir sırada balıkçıda vakit geçirdiklerini düşünelim.
O denli düşünerek beşerler bir sonraki seçimde belediye lideri olarak AK Partili birini mi tercih edecekler?
İktidar cephesi -özellikle AK Parti- herhalde o denli olacağı beklentisinde.
Hatta, bugünkü gürültünün de tesiriyle, birinci genel seçimde de oyların AK Parti’ye yöneleceğine, cumhurbaşkanı seçerken AK Parti adayına oy verileceğine inanıyor bile olabilirler.
Medya gücünü fazla ciddiye almalarının olası bir sonucu bu.
Meğer, iktidara geldiği 3 Kasım 2002 seçimi öncesinde AK Parti’nin sesini duyuracak, kendisine sempatiyle bakan fazla bir medya dayanağı yoktu. Bir-iki gazete ile bir TV kanalı, hepsi o kadar…
AK Parti çekirdek takımının daha evvel içinde yer aldığı partiler yüzde 20 oy oranına bile ulaşmamışken, son partilerinden ayrılıp kurdukları yeni parti, daha birinci seçimde, yüzde 36.8 oy oranına medya takviyesi olmaksızın ulaşıp iktidara gelebilmişti.
Neydi o devirde AK Parti’yi başka partilerden daha farklı yapan ‘şey’?
İşte ‘o şey’ ne idiyse, son mahallî seçimde İstanbul’da Ekrem İmamoğlu’nun kazanmasını sağlayan da odur.
Bir sonraki seçimin akıbetini belirleyecek de yeniden ‘o şey’ olacak…
Yazmadan edemeyeceğim: Galiba bu gerçeğin CHP de pek farkında değil.
[Nobel ödüllü romancımız Orhan Pamuk’un AK Parti’nin iktidara geldiği 2002 yılında yayımlanmış ‘Kar’ isimli bir romanı var. Romanda ağır kar yağışı sebebiyle dünyaya kapalı hale gelmiş Kars vilayetimizde yaşananlar ‘Ka’ rümuzu verilmiş biri üzerinden anlatılır. Orhan Pamuk için Kars, kar ve Ka birer simgedir. 2002 öncesi Türkiyesi’dir Kars. Kar o devrin bulanıklaşmış, sisler bulvarı haline dönüşmüş siyasi iklimini yansıtır. Kars’ta darbe teşebbüsü bile olur. Roman kahramanlarının -biri Orhan Pamuk’un kendisidir- her biri bir eğilimin temsilcisidir; birçoklarının hayatı bir karışıklıkta sona erer. Simgelerle dolu post-modern bir romandır ‘Kar’. Yine okumaya bedel.]
*Bu yazı fehmikoru.com adresinden motamot alınmıştır.