Hiyeroglif Aydınlatan Bilgi Sitesi
Fehmi Koru*
Galiba vaktinde yahut erken yapılacak seçimde iktidar değişikliğinin çantada keklik olmadığını düşünen bir tek ben varım. Muhalif diye bilinen çabucak herkes daha şimdiden kendilerini iş başına gelecekleri yeni periyoda hazırlıyorlar. Kimi aday gösterseler kazanacağına inandıkları için de, muhalif cephenin en büyük partisi içinde yahut kenarında yer alanlar, genel liderleri cumhurbaşkanı seçilince yerine kimin geleceğini sıkıntı etmeye bile başladılar.
Pekala ben neden bahse o denli yaklaşmayı ‘ham hayal’ olarak görüyorum?
Muhalefetin durumuna bakarak…
İktidar cephesi de, sanıyorum, muhalefete bakıp nasıl olsa seçimden kendilerinin kazanarak çıkacağını düşünüyor.
Onlara ve telaffuzlarına baktığımda o denli bir rahatlık içerisinde bulunduklarını görüyorum.
AK Parti’yi yenmek kolay değil
AK Parti ülkeyi 20 yıl üzere çok uzun sayılacak bir müddettir yönetiyor. Cumhuriyet tarihinin rekoru AK Parti’de. 600 yıldan biraz fazla varlığı sürmüş Osmanlı devrinde bile, 36 padişahtan ülkenin başında 20 yıl ve daha fazla kalanların sayısı, üçte birden azdır (10 padişah).
Demokrasilerde en uzun müddetle devlet yönetmiş pek az cumhurbaşkanı yahut başbakan vardır. 20 yıl daima iktidarda kalmak Batılı demokrasiler için de bir rekor.
Muhalefetin anlamakta zorlandığı birinci husus da bu zati. Muhalefet cephesinde yer alan siyasetçiler AK Parti’nin her seçimden oylarını artırarak çıkmasının sırrını daima öbür yerlerde arıyorlar.
[AK Parti’nin Meclis çoğunluğunu kaybettiği için yeniletmek zorunda kaldığı 7 Haziran 2015 seçimi var; fakat onda bile oyu %40’ın üzerindeydi (%40.87). Beş ay sonra, 1 Kasım 2015’te, yenilenen seçimde oyunu 10 puana yakın artırabildi (%49.50). AK Parti oyunun tabana vurduğu 7 Haziran 2015 seçiminde bile CHP’nin oyu %25’i aşamadı (%24.95’te kaldı). Beş ay sonraki seçimde aştı fakat birazcık aşabildi (%25.32).]Muhalefeti erkenden gelin güvey olmaya sevk eden yakın geçmişten farklı olarak artık ne var?
Sizler bir farklılık görüyor musunuz?
Ben görmüyorum.
Yolsuzluk iddiaları…
Ekonomik sıkıntı…
Öteki?
Vardır herhalde lakin uzun uzadıya düşündüğümde oylar istikrarını zirve taklak edecek güçte aklıma elle tutulur diğer bir şey gelmiyor.
Muhalefetin açmazları
Yolsuzluk argümanları için kendi üretebildikleri orjinal bir şeyler yok muhalefet sözcülerinin; devletin denetleyici kimi ünitelerinin raporlarını kullanıyorlar.
Dünyanın her tarafında iktidarları zora düşürecek hususlar ekseriyetle medya tarafından araştırılır, ikna edici ifşaatlar evvel gazeteler ve televizyonlarda yayımlanır; muhalif siyasetçiler oradan öğrendiklerini iktidarı sarsacak biçimde kullanırlar.
‘Muhalif’ sıfatını hak eden gazeteler ve TV kanalları ile oralarda yazan yahut yorumlarıyla katkıda bulunan ‘gazeteciler’ ülkemizde de var. Lakin önemli araştırmalar sonucu dört başı mamur kotarılmış, ikna edici biçimde okurlar ve izleyicilerle paylaşılmış rastgele bir ifşaat oldu mu?
“Oldu” denilebilecek Man Adası dokümanları ile Panama evrakları üzere birkaç haberi bizimkiler değil, yabancı meslektaşlar ortaya çıkardı.
Bizde muhalif gazetecilerin misyon tariflerinde, iktidarı destekleyenlerde olduğu üzere, ‘yakın bildikleri cephenin her söylediğini savunmak, karşı bildiği cepheyi eleştirmek’ yazıyor herhalde…
Yazdıkları ve söyledikleri, AK Parti’den kaçmaya hazırlandığı manzarası alınan seçmen kitlesinden kimilerini, seçimlere beş kala tekrar kendisine oy vermeye yönlendirmeye yarayacak materyaller haline dönüşebilecek şeyler.
Kamuoyu yoklamalarında AK Parti’nin oyları %30’un, Tayyip Erdoğan’ın icraatlarının beğenilmesi hâlâ %40’ın altına düşmüyor, CHP’nin oyu hâlâ %25 civarına fakat çıkabiliyor, AK Parti’ye oy vermeyecek görünen kararsızlar hâlâ bir parti belirleyemiyor ise bir sebebi budur.
AK Parti muhalefetten beslendi bugüne kadar, o denli anlaşılıyor ki, yapılacak seçimde can suyunu ona yeniden muhalefet sağlayacak.
İntihar eden genç ve muhalefet
‘Cemaat evi’ olduğu bildirilen bir yerde kalır ve tıp eğitimi alırken kaldığı yerde baskılara uğrayan ve eğitildiği kurumda gelecekle ilgili umutlarını kaybeden bir gencin intiharının muhalif cephesi tarafından kıymetlendirilmesi yeni ve taze bir örnek.
Birçok CHP’li siyasetçiler ile muhalif muharrir ve yorumcuların söyleyip yazdıklarına kulak veren AK Parti’den kopmaya hazır seçmenlerin ‘endişeli muhafazakar’ diye de isimlendirilen kısmı, tasalarının yerinde olduğunu düşünmeye başlamışlarsa şaşırmam.
Muhalefet ismine konuşan ve yazanların ülke için öngördükleri, ‘endişeli muhafazakar’ seçmenlerin AK Parti’de görüp benimsemedikleri hal ve tutumlar karşısında tercih edilebilir bir Türkiye görünümü sunmuyor…
O insanların en son ’28 Şubat süreci’ sırasında karşılarına çıkmış bir projeyi hatırlatıyor yazılanlar ve söylenenler…
CHP o periyotta askerlerin dayattığı sürece dayanak vermiş, hatta o zamanki genel lideri TSK’yı ‘bir sivil toplum örgütü’ olarak gördüğünü söylemişti. O devir belleklerde hâlâ canlı ve şimdilerde söylenip yazılanlar ile benzerlikler kolay kolay fark edilebiliyor.
Muhalefetin gelecek seçimde umutlanması için geriye ne kaldı?
Ekonomik kahırlar, değil mi?
Varsayalım, AK Parti genel lideri da olan Cumhurbaşkanı Tayyip Erdoğan ısrarından vazgeçti ve Merkez Bankası takımını hür bıraktı; onlar da 20 Ocak günlü toplantılarında uzmanların tavsiyeleri istikametinde bir karar aldılar.
Olmaz ya, bir an olduğunu varsayalım…
Akabinde da iki ay içerisinde seçime gidildiğini…
‘Çantada keklik’ sayanların beklediği sonuç o seçimden çıkar mı?
Demem şu: İktidar yine kazanacaksa bu muhalefetin yanlışları yüzünden olacak; muhalefet dileğine kavuşursa bunu da iktidarın zaafları sağlayacak…
Gençlerin umutlarını yok eden işte bu tablo…
*Bu yazı fehmikoru.com adresinden alınmıştır.