Fehmi Koru*
Hülya Avşar ülkemizde yaşanan ekonomik problemlere bakarak “Gerekirse simit yeriz, bu sıkıntı günleri atlatırız” demişti. Ona son olarak Ahmet Özhan katıldı. Onun tavsiyesi de şu: “Gerekirse günde bir ekmek yerken bunu yarım ekmeğe düşüreceğiz.”
Pahalılandığı için eskisi kadar simit satamadığından şikâyet eden esnaf ile bir ekmek fiyatına iki-üç ekmek alabilmek için her gün saatlerini Halk Ekmek bayileri önündeki kuyruklarda geçirenler bu denilenlerden habersizdir sanıyorum.
Şahsen ben bu tartışmada, her ikisini de çok sevdiğim halde, simitten de ekmekten de yana değilim.
Günde yarım ekmek bir yana, günlük ekmek tüketimimi bir dilime düşürdüm. Bir müddettir kahvaltıda bir dilim yiyorum, gün uzunluğu ağzıma ekmek koymuyorum. O sayede birebir mühlet içerisinde bayağı kilo vermeyi başardım.
Fakat benim kolay karbonhidrat diyetim geniş kitleler için bir mana taşımıyor. Beşerler katıktan kesiyor, ekmekle doymaya çalışıyor.
Halk Ekmek eseri ucuz ekmekle…
Çoktandır gazete okuma alışkanlığı millette ortadan kalktığı için Hazine Bakanı’nın “Herkes dolarını bozdurup bankada kur muhafazalı TL hesabı açtı; o mevduat 38 milyar TL’ye erişti” kelamını de içeren üst üste konulmuş yüzlerce 100 TL’lik banknot yığınlarıyla göz alıcı hale getirilmiş haberleri göremiyor.
Haberin içinde yeni model sayesinde bankaların faiz yarışına girdiği detayı şemayla anlatılmış. Tahminen bir göz atmak istersiniz diye onu buraya alıyorum:
Eminim, akşam kimlerin ne söylediğini öğrenmek için TV kanallarına göz atıyordur tıpkı insanlar…
Göz atıyor ve misyon tariflerini “İktidar cephesinin her söylediğini desteklemek” olarak bilen yorumcuların sıklıkla tekrarladıkları, ülkenin bir günde nasıl batıştan kurtarıldığının, dolar 18 TL’ye yükselmiş iken, bir tırpan atışıyla birebir doların 10 TL’ye iniverdiğinin övgüsünü duyuyordur.
Hayat pahalılığına da benzeri bir tırpan geleceği muştusuyla birlikte…
Çıldırmış fiyatların çılgınlığı devam ediyor çünkü… Bizde cep yakan fiyatlar Doları yahut Eurosu olan yabancılara hala harika sempatik geliyor olmalı ki, Bulgaristan’dan günlük alışveriş seferleri tekrar başlamış…
AK Parti’nin kıymetli isimlerinden, İstanbul’da uzun yıllar vilayet başkanlığı da yapmış olan birebir vilayetimizin milletvekili Aziz Babuşçu ekranlarda söylenenleri herhalde yakından izliyor. Biraz evvel, gece yarısından çabucak sonra, takipçileriyle hislerini paylaşmış.
Anlaşılan, o ve onun üzere birtakım AK Parti büyükleri, partilerini savunmak için kendilerini feda etmiş ekran yorumcularının çabalarını farklı değerlendirmeye başlamış.
Bildirisinde dediği şu:
“Sabrın sonu! TV’lerde AK Parti’yi temsil ettiği argümanıyla konuşan gazeteci ve programcılar, artık çözülmesi gereken kıymetli bir problemdir. Bu isimler durumdan görev çıkarıyorlarsa görevlerine son vermek lazım. Yok bu şahıslara alan açılıyorsa; o vakit da oturup düşünmemiz lazım.”
“Durumdan görev çıkarmak” askerler için kullanılan bir söz, o denli biliyorum. “Alan açılması” ise bir istihbarat deyimi…
Oturup düşünmeye davet ettiğine nazaran, oturup düşünmeleri sonucunda medyada -belki- bir şeyler değişebilir.
Ben TV izlemek yerine gazetelere internet sayfaları üzerinden göz attığım için, AK Partili yöneticilerin oradan da kasvet duyabileceklerini düşünüyorum.
Örnek olay şu:
Geçende -tam tarihiyle 11 Aralık günü- o sıralarda yabancı medyada bayağı ilgi uyandırmış olduğu halde bizde pek anılmayan bir olaya burada değinmiştim.
Hollywood denilince akla birinci gelen birkaç artistten biri olan George Clooney, Lübnan asıllı -Dürzi inancı kökenli- anayasa hukukçusu Amal (Emel) hanımla evlenmişti. İnsan hakları savuncusu bir avukat Amal Clooney. Eşini de kendi çizgisinde yönlendiriyor.
George Clooney’in anlattığı olay eşine bir güzelleme teşebbüsü aslında. Clooney’e ismini vermediği bir ülkenin havayolları firması, reklamlarında oynamak için, 35 milyon dolar teklif etmiş. Amal Hanım, kendisini “O ülkede insan hakları ayaklar altında, sakın ha” diye uyardığı için, George, 24 saatlik mesaiyle kazanabileceği 35 milyon doları reddetmiş…
Dün iktidar cephesinin amiral gemisi pozisyonundaki gazetede Türk Hava Yolları’nın idare şurası liderinin bir açıklamasına yer verildi.
Lider bu açıklamayı Youtube üzerinden yayın yapan ve çok izlenen bir kanala yapmış.
Akıl alır üzere değil.
Haberi dikkatle okudum; bahsin ‘insan hakları’ boyutuna hiç değinilmeden “O havayolları biz değiliz” deniliyor.
Yani?
Bu sorunun yanıtını benden beklemeyin.
İktidarla içli dışlı medya bu çeşit gafları seçimle ilgili haberlerinde de yapıyor.
AK Parti, anlaşılır sebeplerle, birinci seçimde, Kemal Kılıçdaroğlu’nun yahut CHP’den birinin cumhurbaşkanı adayı olmasını istiyor. İktidar medyası da kendini bunu sağlamakla vazifeli biliyor. Farklı bir isim aday olarak çıksın istenmiyor. İlla CHP’li biri aday olmalı.
Kılıçdaroğlu zeki bir siyasetçi, iktidar cephesinin bu beklentisini anladı ve ne vakit adaylık konusu kendisine soru olarak yönetilse, aklında farklı bir isim olduğunu düşündürecek yanıtlar vererek karşı tarafın nasırına basmaya başladı.
Dün o denli bir gündü medyada.
CHP başkanı malum soruya “Cumhurbaşkanı devlet tecrübesi olan bir kişi olmalı” demiş. Köşelerde “Devlet tecrübesi deyince akla Abdullah Gül geldi” diyen ve o ihtimalin sıfır olduğunu vurgulayan yazılar okudum.
Okudum ve güldüm.
Neden güldüğümü seçim yaklaşınca anlatırım.
Ekmek bayileri önünde saatler geçiren emeklileri görünce biraz da onlarla dayanışma maksadıyla diyete başladım ekmek yemiyorum ya, midem ekşiyor; okuduklarım yüzünden midemin ekşimesi daha da artıyor.
Sandık yaklaşınca diyeti bırakmaya kararlıyım.
*Bu yazı fehmikoru.com adresinden motamot alınmıştır.