Hiyeroglif Aydınlatan Bilgi Sitesi
AKP Genel Lider Danışmanı ve Yeni Şafak yazarı Yasin Aktay, bugünkü “Ekonomi yalnızca iktisat değildir” başlıklı yazısında AKP iktidarı periyodunda eğitime erişimin haddinden fazla kolay hale geldiğini ve elitizm tenkidine yer kalmadığını savundu.
Avrupa ülkeleriyle yarışacak yüksek öğretim mezunu sayısına ulaşıldığını belirten Aktay, “Ancak bu sefer de eğitim yoluyla edinilen mesleklerin muhtaçlığa nazaran dağılımında çok önemli sıkıntılar yaşamaya başladık. Endüstrinin aradığı nitelikli teknisyen, atölye emekçisi bulunamıyor ancak bir mühendis takımına onlarca müracaat olabiliyor. Mühendis unvanı elde etmiş kişi ise bu statünün altında bir unvanla çalışmaya razı olmuyor. Böylelikle tarım ve endüstrimiz muhtaçlık duyduğu eleman gereksiniminin değerli bir kısmını Suriyeli yahut Afgan işgücü istihdamıyla karşılamaya çalışıyor. Üniversite mezunlarımız ise demokratik kültür açısından gereğince karşılanamayan yüksek talepkârlıklarıyla toplumda önemli bir hoşnutsuzluk kaynağı haline geliyorlar” değerlendirmesinde bulundu.
Eğitim sisteminin içeriğiyle birlikte yeni baştan ele alınması gerektiğini yazan Aktay, şöyle devam etti: 12 yıllık mecburî eğitimin kesinlikle üçüncü 4 yılının mecburî olmaktan çıkarılması ve meslek eğitimine çak daha açık hale getirilmesi gerekiyor” dedi.
Mecburî lisenin birebir vakitte kolay lise manasına geldiğini, sınıfta kalma endişesi yaşamadan okula giren herkesin mezun olduğunu yazan Aktay, “Sonuçta herkes, bilse de bilmese de yapsa da yapmasa da bir halde liseden mezun olduğunda ise üniversite kapısına da dayanması mukadder oluyor. Halbuki bu mezunların değerli bir kısmı muvaffakiyet düzeyi, kabiliyetleri, yatkınlıkları itibariyle üniversite okumak yerine meslek sahibi olup hayata oradan atılması gerekiyor.” diye yazdı.
“Hasbelkader şahit olduğum iş taleplerinin büyük çoğunluğunda emek gerektiren bir iş yerine hiç çalışmadan yahut çok az çalışarak bir maaş beklentisi çok yaygın bir eğilim” diyen Aktay, “Emek gerektiren bir işe girenlerin kısa mühlet içinde işin hakkını vermeden daha kolayını aramaya başlamaları ise istihdam kültürümüzün en bariz habituslarından. Aşikâr işte çalışanlar kendi mesleklerinden mutlu değiller. Kendi mesleğinden memnuniyet az olunca o işe, o mesleğe hakkını verme ihtimali de az oluyor. Böylelikle meslekler yaptığı işten şad olanlarca işgale edilmiş oluyor, münasebetiyle çıkan işin kalitesine de yansıyor bu durum” değerlendirmesinde bulundu.
Yazının tamamını okumak için