Ahmet Hakan: Bu öğrenci yurtlarına neşter atılmasının vakti geldi de geçiyor, zorlama var mı diye kontrol yapılmalı

Hürriyet Genel Yayın Yönetmeni Ahmet Hakan, ailesinin zoruyla kaldığı cemaat yurdundaki baskıyı anlatıp ömrüne son veren tıp fakültesi öğrencisi Enes Kara’nın mevti üzerine, “yurtların neşter altına alınması gerektiğini” söyledi. 

Hakan, “Cemaat yurtlarına dair önyargısız yedi hüküm” başlıklı yazısında şunları kaydetti:

Karar bir: Zorla, zorlayarak

Tarikat ve cemaat yurtlarının varoluş hedefleri, üniversite öğrencilerine barınma imkânı sağlayıp hayır dua kazanmak olmalı. Lakin maalesef durum hiç de bu türlü değil. Bu tıp yurtlar, barınma imkânının karşılığı olarak öğrencilere tarikat ve cemaatin doktrinlerini öğretir. Üstelik zorla ve zorlayarak. FETÖ’den beri bu böyledir.

Karar iki: Arz ve talep

Bir öğrenci yurdunda tarikat ve cemaat öğretileri öğretilemez mi? Doğal ki öğretilebilir. Fakat bu, bir askeri disiplin içinde zorla ve zorlayarak yapılmaz, yapılamaz. Yurt, şayet talep eden öğrenci varsa bunu arz eder. Budur, bu kadardır. Lakin çok az cemaat ve tarikat yurdu, bu türlü yapmakta.

Karar üç: Dine yabancılaşma

Yarım asırlık tecrübeme yaslanarak söylüyorum: Zorla kitap okumak, zorla dini bilgi aşılamak, zorla ders yapmak, zorla risale okutmak, zorla ibadet yaptırmak… Bütün bu zorlamalardan çıkan tek bir sonuç olmuştur: Dine ve dindara yabancılaşma. Bu tıp yurtlarda genelde bu oldu, demek ki bu devran bu türlü devam ediyor.

Karar dört: Anlayışsızlık

Yine yarım asırlık tecrübeme yaslanarak söylüyorum: Bu çeşit yurtların birçoklarında maalesef anlayış yoktur, merhamet yoktur, pedagoji yoktur, kişisel meselelerle ilgilenme yoktur. Hazır ele geçirilmiş olan genci, zorla ve zorlayarak yetiştirme tasası vardır. Yıl olmuş 2022. Demek ki hiçbir şey değişmemiş.

Karar beş: Ailenin hissesi

Evlatlarını bu tıp yurtlara yerleştiren aileler, en doğrusunu yapmış olduklarına sonsuz bir inançla, “Benim oğlum, en yanlışsız insanların elinde” hissiyle hareket ederler. Halbuki evlatları, büyük bir trajedi yaşamaktadır, çıkmazdadır. Aile o sonsuz itimat hissiyle bunun farkına bile varamaz. Yani bu işlerde ailenin payı da çok büyüktür.

Karar altı: Yenilenmeme

Bu tür yurtlar, 50 yıl evvel de böyleydi, 50 yıl sonra da tıpkı. Yani 50 yılda milim ilerleme sağlayamamışlar. 50 yıldır aynı yöntem, 50 yıldır aynı yaklaşım, 50 yıldır aynı model, 50 yıldır aynı ezber. Sonuç? 50 yıl evvel hangi travmalar yaşatılıyorsa… 50 yıl sonra da tıpkı travmalar yaşatılıyor.

Karar yedi: Neşter koşul

Bu öğrenci yurtlarına neşter atılmasının vakti geldi de geçiyor. Zorlama var mı diye kontrol yapılmalı. Pedagojik formasyon mecburilik haline getirilmeli. Öğrencilerin ruh sıhhatiyle ilgili ilgilenecek üniteler oluşturulması kaide koşulmalı. Yani öğrenciyi intihara kadar sürükleyen şartlar ortadan kaldırılmalı. Velhasıl devlet, harekete geçmeli.